Er is een ramp gebeurd. Althans, zo voelt dat voor een paardenmeisje als er ineens een zadel in je kast ontbreekt. Lotte had enorme zin om te springen en wilde Salmin zijn spring outfit aantrekken toen we tot onze grote schrik ontdekten dat zijn springzadel niet in de kast hing. Nog niet meteen in de paniek modus ging ik in alle andere kasten kijken en de grooms vragen of ze misschien iets van ons geleend hadden. Eenmaal terug bij de kast komen we er achter dat het zadel weg is en precies ook de singel van Salmin. En het hoofdstel van Gamila. Langzaam dringt het tot ons door, iemand heeft het gestolen. Iemand die wist waar de sleutel ligt. Dan begint mijn hoofd te tollen. Ruim twee weken geleden heb ik Mohamed ontslagen. Hij wist waar de sleutel lag, hij wist ook precies welke singel we gebruiken.
We vragen de andere grooms of ze iemand vreemd hebben gezien de afgelopen dagen. Krijg te horen dat een maand geleden de nachtbewaking ontslagen was. Maar dit heeft meer voeten in aarde. De dief wist ook wanneer de nachtgroom zijn ronde doet, en de honden kennen hem, anders was hij wel gepakt. Ibrahim heeft nu ook een sleutel. Maar die draagt soms erg grote geldbedragen voor de eigenaar van de stal om trainers te betalen. Ook is hij verantwoordelijk voor het verzamelen van de huur en werkt er al acht jaar. Zou hij de dief zijn? Of toch Mohamed?
Het lijkt erop dat de dief mij emotionele (en financiele) schade wil berokkenen. Ik noemde de oude tweedehands Albion mijn gouden zadel. Salmin is zo’n kabouter dat het lastig is een goed passend zadel te vinden en dit ding paste als een tweede huid en ook nog eens super lichtgewicht. In mijn hoofd ga ik langs alle mogelijkheden. Was het een vreemdeling die gewoon geld wilde? Waarom dan niet gewoon de dekjes, vliegenmaskers en luxe halsters meenemen die buiten aan de stallen hangen. Een snelle dief gaat niet zoeken naar sleutels. Was het dan iemand die van paarden afweet? Dan neem ik aan dat ze de Wintec pro dressuur en een duur westernhoofdstel hadden uitgekozen. En van alle singels niet dat flutding van Salmin maar een dure 100 cm lamswollen singel uitgekozen. Alles wijst ernaar dat de dief wist met welke spullen we graag werken.
‘S avonds bellen we iedereen die we maar kennen en lichten alle tuig handelaren in. Als het ergens opduikt dan kunnen we de dief vangen. Ik spam heel facebook onder de fotos van mijn zeer gemiste zadeltje. In Egypte heb je geen contract op stal waarin staat wie er verantwoordelijk is wanneer er iets mist. We staan al bijna twee jaar op deze stal en er is nooit wat gestolen. Ik ben zelfs Shay zijn dure lakhoofdstel eens buiten vergeten en de volgende dag op dezelfde plaats teruggevonden. Onze luxe peesbeschermers en dekjes hangen meestal ook gewoon buiten te drogen evenals mooie Eurostar halsters.
Pas de tweede dag na de ramp begint Mohamed mij continue te bellen. Moe en boos heb ik geen zin te antwoorden en wacht tot vriendlief langskomt. Mohamed zegt er niks vanaf te weten en zegt dat hij ook boos is dat het zadel en longeerspullen gestolen zijn en dat hij kwaad is dat ik hem als verdachte zie. Longeerspullen? De volgende dag ga ik naar stal om Salmin zijn schimmel te behandelen. Ik zoek in alle kasten en kom tot de conclusie dat ook de longeersingel als set weg is. Boven en onderkantje (gebruik ik nooit) en een mooi onderleg dekje. Voor mij was dit de bevestiging dat Mohamed het gestolen heeft. Maar hoe bewijzen we dat? Terwijl de andere grooms overleggen over wat voor marteling ze de dief willen laten ondergaan denk ik alleen maar: ” Ik wil ons zadel terug”. Hoe moeten we nou met Salmin het wedstrijdseizoen in zonder springzadel? Boos en verdrietig. Eindelijk na jaren slepen met spullen hadden we het redelijk compleet, en nu dit. Ibrahim voelt zich verantwoordelijk omdat hij de groom met de sleutel was toen er blijkbaar iets gestolen werd. Hij bied aan de waarde van het zadel te vergoeden. Ik denk er even over na. Dat is een half jaarsalaris voor hem. Ik zeg dan: ” Dan is het net of jij het gestolen hebt. Ik heb dan liever het zadel terug.” Hij barst bijna in tranen uit van dankbaarheid dat ik zijn geld niet wil.
Ik ben immers ook fout. Had de sloten moeten veranderen na het ontslaan van Mohamed. Maar wie bedenkt dit nou? Het is een les. Een zure want nu moeten we op zoek naar een geschikt zadel in Nederland en hopen dat het past. Goedkoop is het zeker niet en we verliezen veel tijd waarin we niet kunnen springen. Het meeste baal ik nog voor Lotte die nu niet kan springen met haar buddy en ik dank God op mijn knietjes dat de “wraak” niet op de paarden maar op een zadel uitgeoefend werd. Want dat gebeurd ook in Egypte.